De komst van drie Zusters uit het Duitse Thuine vormde het prille begin van Sint Jozef. Zij kwamen in 1875 naar de havezate Huize Noord-Deurningen en namen daar hun intrek in het zogenoemde ‘Gravenhuis’. Een naam die, evenals de huidige toegangsweg (‘oprijlaan’) de Gravenallee, verwijst naar de grafelijke familie Van Rechteren die dit huis in de achttiende eeuw bewoonde.
De grootste kamer van het Gravenhuis werd ingericht als kapel, die prompt onder bescherming werd gesteld van de Heilige Nicolaas. Niet zo verwonderlijk trouwens, want dat was ook de patroonheilige van de parochiekerk in Denekamp. Vanaf dat moment wordt Huize Noord-Deurningen eerst ‘St. Nicolaasgesticht’ genoemd en wat later St. Nicolaasstichting.
De Zusters Franciscanessen van Denekamp, in de volksmond ook wel kortweg ‘Zusters van Denekamp’ genoemd, hielden zich in Denekamp en wijde omgeving bezig met de verzorging van zieken en armlastigen. Later kwam daar de verzorging van kinderen en het bieden van onderwijs/scholing aan jongvolwassenen bij. Wie hulp nodig had, kreeg die hulp. Leeftijd, achtergrond of geloof deden er niet toe. De Zusters kwamen naar Denekamp om te dienen. En na gedane arbeid namen zij automatisch hun intrek in kloosterverzorgingshuis “Huize Sint Jozef”.
Op dit moment wonen er nog rond de 100 Zusters Franciscanessen in het klooster en in Sint Jozef. En omdat er wel andere bewoners bijkomen maar nauwelijks nog Zusters, krijgt Sint Jozef gaandeweg steeds meer een niet-uitsluitend religieus karakter. Ook al blijft het respect voor de Zusters en hun religieuze achtergrond er voelbaar aanwezig.

 

Zuster Antonellis met kinderen van de kleuterschool Denekamp.